با تشکر فراوان از جناب اقای دکتر منوچهر کیانی قشقایی

کوپن و شرکت تعاونی دوای درد ما نیست

 خواستم خدمت مسِؤولين بودجه و نمايندگان محترم عرض كنم  که برای جمعيت 73 ميليوني ايران بودجه اي در حدود 171هزار و چهارصد میلیارد تومانتعریف شده  است. كه سهم هر يك از افراد جامعه 2میلیون و چهارصد هزار تومان مي شود (سال 92)که با توجه به ملاحظات و برنامه های کلان ٬حداقل مبلغ 2میلیون تومان را برای هر فرد می توان در نظر گرفت.كه صرف عمران و توسعه و فرهنگ و بهداشت، امنيت و انتظامات كشور مي شود .اما در اين ميان قشر كوچكي از جامعه بنام عشاير سيار هستند كه از اين همه بودجه مملكت بهره اي نداشته و سهم انها  آنها صرف بهبود زندگي  شهر نشينان و روستائيان مي شود.

زيرا آنها نه ماشيني دارند كه از جاده هاي ساخته شده عبور كنند . نه زميني كه از آب سد ها بهره گيرند. نه موقعيت تحصيل دارند كه از دبيرستانها و دانشگاهها استفاده كنند نه يك جا ساكن هستند كه از بهداشت و درمان و بيمارستان مستفيض شوند و نه اموالي دارند كه از خدمات نيروي انتظامي كمك بخواهند. جنگ و جدالشان هم به دادگاه نمي كشد كه از دادگستري مدد جويند . وسيله تفريحي و پارك و دريا و ساحل نمي شناسند در تمامي طول سال براي پيدا كردن علوفه دامهاي خود زندگي خانه به دوشي دارند .تنها به ايل راهي كه از بيابانها و كوهستانها عبور مي کند قانع هستند كه متاسفانه در چند سال اخير به طرق مختلف از  آن ها گرفته اند. وسايل و لوازم مختصر زندگي آنها كلا بر دوش چند راس الاغ حمل مي شود. آب آشاميدني آنها از بركه ها و ماند آب ها و گاهي چشمه ها و رودخانه هاست . . فقط سه چهار ماه سال را از لبنيات توليدي خود بهره مي برند مغازه ميوه و سبزي فروشي را کم می شناسند و اسم برخي ميوه ها را نمي دانند. سر پناه آنان چادر سياهي است كه از موي بز بافته اند و زيراندازشان نمد هایی است كه از پشم دامهايشان درست كرده اند. به سرماي زمستان و گرماي تابستان آشنائي ديرينه دارند. اجاق آنها را گاز يا نفت كه دريايي از آنها را در زير پا دارند ٬روشن نمي كند. شامگاهان نه با برق بلكه با خار و خاشاك كور سوئي دارند. صورت گرفته و لاغر اندام بچه ها شان نشان از زحمت و زجر  دارد. چهره آفتاب سوخته و لب هاي  تركيده زنان و مردان حكايت از زجر و مصيبت و كار فراوان مي كند. كوچشان پر درد سر . دامداريشان پر زحمت و در آمدشان كفاف سير كردن شكم خانواده را نمي كند. گاه كه از كنار شهرها عبور مي كنند ساختمان ها و بناهاي  زيبائي را مي بينند كه با چادر دو متري خود مقايسه مي كنند آه از نهاد شان بر مي آيد. اما هيچ كس را مسئول فقر و بدبختي خود نمي دانند فقط مي گويند « خداوند چنين خواسته است» ولي آيا خداوند با آنهمه رحمت و كرامات به این بی لطفی ها راضی است؟ عده اي انسان زحمت كش از همه چيز محروم باشد.

اين قشر ضعيف و محروم جامعه ما قرن هاست حقوق حقه آنها پايمال شده و امروز هم كه حكومت عدل اسلامي بر ما سايه افكند دولتمردان به آنان توجهي نمي كنند در اوايل انقلاب حضرت امام فرمودند« من يك موي كوخ نشينان را به كاخ نشينان نمي دهم » اينها ذخائر اين مملكت هستند . بیش از سه دهه از آن زمان مي گذرد چه تحولي در زندگي آنان به وجود آمده جز اينكه عده اي از فقر و بدبختي به گوشه دهات و روستاها و يا   اطراف شهر پناه برده اند٬ چه تصميمي براي آنان اتخاذ شده است.

اگر جمعيت اين عده افراد كوچرو يك ميليون نفر در فارس باشد.

اين عدد ضربدر بودجه يك نفر عددی در حدود 200میلیارد تومان  مي شود كه بودجه سالانه آنها صرف زندگي ...مي شود ساليانه هزارها طرح توسعه برق رساني لوله كشي ، بهداشتي ،فرهنگي و امنيتي پياده مي شود اين مردم از كدام طرح ها استفاده مي كنند. دادن 3 كيلو قند و يك كيلو پنير و 3 كيلو برنج تايلندي مانده در انبار ها كه براي هر نفر ساليانه به 200000 تومان هم نمي رسد(که الان ان هم دیگر تعریف نمی شود) آيا درد آنها را درمان مي كند؟ مشكل اين مردم قند و شكر و تايد نيست! كمر آنها زير بار بي عدالتي ها خم  شده، بيائيد آنها را از خانه بدوشي نجات دهيد آنها هم انسانند. حقوق اجتماعي دارند ايراني هستند از بودجه مملكت حق دارند استفاده كنند. حقشان را صرف اسكان آنها نمائيد.

به خدا اينها مردمان با استعدادي هستند كه اگر موقعيت داشتند دستشان يه دهانشان مي رسيد . عملشان ، هنرشان ، شجاعتشان مثل پدرانشان زبانزد مي شد. اينها فرزندان همان مرداني هستند كه بارها و بارها براي نجات كشور از چنگال اجنبي با چنگ و دندان جنگيدند. بچه هاشان مغز هاي مستعدي هستند كه در ميدان علم و دانش جزو برترين ها خواهند بود اما نه در بيغوله و بيابانها .

در دنياي صنعتي امروز دامداري سنتي خيلي مسخره است . كارشناسان محترمي كه معتقدند اينها توليد كننده هستند سخت در اشتباهند آخر چگونه مقدار كمي گوشت جوابگوي نابودي اين همه مراتع و به هم خوردن اكوسيستم ها و اختلال در محيط زيست مي شود. چه عواملي مي توانند اين همه فرسايش خاك و از بين رفتن چنگلها را جبران كنند. جواب استعدادهاي فوق العاده جوانان ايلي كه به دنبال چند تا بز براي امرار معاش از بين مي رود چگونه داده مي شود بيائيد محض رضاي خدا به اين قشر محروم يعني عشاير سيار كه نه زمين دارند و نه پول و نه سواد دارند و نه تكنيك و نه حرفه اي مي دانند كه اگر به شهر بيايند بتوانند كاري دست و پا كنند توجه كنيد. هر چه زمان بگذرد تعداد آنان افزايش مي يابد. از میليون ها  هكتار منابع ملي موجود در اين كشور كه هر روز به بهانه هاي مختلف مقداري از آنها نابود مي شود به اين مردم واگذار كنيد و با دادن امكانات شغلي مثل بافندگي ، زنبور داري ، پرورش ماهي، دامداري صنعتي و ... خداوند را از خود راضي كنيد . مردم عشاير سيار از شما آپارتمان ، ماشين و وسايل تجملات نمي خواهند آسايش و رفاهي كه حق هر انسان و هر ايراني است توقع دارند و همه خواسته هاي آنان با بودجه يك ساله آنها اگر به خودشان اختصاص دهيد جبران خواهد شد. 

ای افرادی که درد فرهنگ ایل را دارید و به خاطر تکه نانی سر خود را به پایین انداخته و لال شده اید.

پدر دلسوزم ٬محمد بهمن بیگی به تو و به من شجاعت اموخت.پس لال نشو٬حرف بزن.حقت را از خدا بگیر.می دونستی اگر مومن در برابر حق خود ساکت باشد٬کافری بیش نیست.

  ای کسی که دستی در قدرت و مسئولیت یا زبانی گویا برای گفتن داری ٬در جهت حفظ و پاسداشت فرهنگ این ایل و شناسایی آن به جهانیان کوشا باشید.

                                                          به اميد آن روز